นครพนม – วันที่ 26 ธันวาคม 2564 ผู้สื่อข่าวเดินทางไปยังบ้านเลขที่ 140 หมู่ 8 บ้านคำธาตุ ต.หนองญาติ อ.เมือง จ.นครพนม ซึ่งเป็นบ้านตายายของนายจีระวัฒน์ ไพรี หรือน้องบูม อายุ 17 ปี ที่ถูกกลุ่มวัยรุ่นจำนวน 7 คนรุมฟันจนได้รับบาดเจ็บสาหัส เหตุเกิดเมื่อคืนวันที่ 24 ธันวาคม เวลาประมาณ 23.30 น. บริเวณใกล้เคียงที่ทำการองค์การบริหารส่วนตำบลโพธิ์ตาก โดยได้พบกับนายประดิษฐ์ ไพรี อายุ 71 ปี นางอินทร์กอง ไพรี อายุ 66 ปี ซึ่งเป็นตาและยายเล่าว่าพ่อแม่ของน้องบูมแยกทางกันตั้งแต่น้องอายุได้ประมาณ 7 ขวบ ตนจึงรับเลี้ยงดูมากระทั่งถึงปัจจุบัน
แต่เดิมน้องบูมก็มีร่างกายปกติแต่ตอนที่น้องบูมเรียนชั้น ป.2 โรงเรียนในเขตเทศบาลเมืองนครพนม น้องนั่งรถรับ-ส่งไปเรียนทุกวัน วันหหนึ่งหลังเลิกเรียนก็นั่งรถรับ-ส่งกลับบ้าน พอลงจากรถก็วิ่งข้ามถนนโดยไม่ทันระวังจึงถูกรถยนต์พุ่งชนจนต้องผ่าตัดสมองนอนรักษาตัวอยู่ รพ.นครพนมนานถึง 26 วัน จากนั้นร่างกายซีกซ้ายก็พิการแต่บัดนั้นมา แต่น้องรักการเรียนจึงดิ้นรนหาเงินเป็นทุนในการศึกษาด้วยการขายนมเปรี้ยวบริเวณสี่แยกไฟแดงบ้านน้อยหนองเค็ม เขตเทศบาลเมืองนครพนม ปัจจุบันเรียนระดับชั้น ปวช.3 วิทยาลัยอินจีนเทคโนโลยี
ด้าน น.ส.น้ำผึ้ง อินจารย์ อายุ 30 ปี มีศักดิ์เป็นน้าของน้องบูมเปิดเผยว่า วันเกิดเหตุมารดาของน้องโทรศัพท์ให้ไปช่วยดูน้องหน่อยเพราะรับแจ้งว่าถูกฟันจนสาหัส ตนจึงชวนสามีออกไปพบว่าน้องถูกฟันด้วยมีดบริเวณสะโพกหลายครั้งจนเป็นแผลเหวอะหวะ ตอนไปที่ รพ.น้องอยู่ในห้องไอซียู กระทั่งวันรุ่งขึ้นเล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่ามีเพื่อนรุ่นพี่เป็นทหารเกณฑ์ชวนไปบ้านโคกกุงเพื่อเคลียร์ปัญหากับวัยรุ่นที่มีเรื่องกันมาก่อนหน้านี้ น้องบอกว่าไม่อยากไปเพื่อนรุ่นพี่จึงขอยืมรถ จยย. แต่น้องเป็นคนหวงรถมากจึงอาสาจะพาไปส่ง มาถึงทางขึ้นเนินบริเวณ อบต.โพธิ์ตากปรากฏว่าไม่กลุ่มคนไม่ทราบจำนวนออกจากมาจากที่มืดรุมทำร้าย ส่วนเพื่อนรุ่นพี่เผ่นหนีเอาตัวรอดเพียงคนเดียว โดยน้องบูมถูกฟันและตีจนสลบอยู่ข้างทาง พอได้สติก็คลานออกมาขอความช่วยเหลือจากชาวบ้านที่อยู่บริเวณนั้น
น.ส.น้ำผึ้งจึงลงเฟซบุ๊กถึงความโหดร้ายของวัยรุ่นกลุ่มนี้ที่ทำร้ายแม้กระทั่งคนพิการ และมีการแจ้งความไว้แล้วที่ สภ.เมืองนครพนม เมื่อถามว่ารู้สึกอย่างไรกับวัยรุ่นที่รุมทำร้ายหลาน น.ส.น้ำผึ้งตอบรับไม่ได้ทั้งที่น้องไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องที่เกิดขึ้นเลย จึงอยากให้เจ้าหน้าที่ดำเนินคดีให้ถึงที่สุด
