นครศรีธรรมราช : กลุ่มตัวแทนคนกรีดยางภาคใต้ยกทัพบุกศาลากลางจังหวัด ยื่นหนังสือร้องทุกข์ต่อพ่อเมือง หลังราคายางพาราทุกประเภทขาดเสถียรภาพ ขณะ ผอ.กยท.ภาคใต้ยังคงตอบปัญหาไม่ได้ ปัญหาเช่นนี้เกิดขึ้นทุกปี
วันที่ 16 สิงหาคม 2565 ที่ศาลากลางจังหวัดนครศรีธรรมราช นายมนัส บุญพัฒน์ นายกสมาคมคนกรีดยางและชาวสวนยางรายย่อย พร้อมด้วยตัวแทนสมาชิกกว่า 20 ราย ได้เดินทางมารวมตัวกันเพื่อยื่นหนังสือรัองทุกข์ความเดือดร้อนถึงผู้ว่าราชการจังหวัดนครศรีธรรมราช โดยมีนายศรัทธา ทองคำ ปลัดจังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นผู้รับหนังสือ
ทั้งนี้ในหนังสือร้องทุกข์ฯ ดังกล่าว ได้ระบุความเดือดร้อนว่า ตามที่ราคายางพารามีราคาต่ำลงต่อเนื่องเมื่อเปรียบเทียบกับราคาวันที่ 1 มิถุนายน ปีนี้ยางแผ่นรมควันชั้นสามราคาที่ 70.70 บาท น้ำยางสดราคาที่ 63-64 บาท จนกระทั่งปัจจุบันนี้วันที่ 15 สิงหาคม 2565 ยางแผ่นรมควันชั้นสามคงเหลือ 49.01 บาท น้ำยางสดคงเหลือ 41-42 บาท และยังไม่มีความแน่นอนในเสถียรภาพของราคาว่าจะลงต่อไปอีกหรือไม่ อย่างไร จากสาเหตุที่ราคายางพาราลดลงต่ำและน่าจะต่ำลงไปมากกว่านี้อีก สมาคมคนกรีดยางและชาวสวนยางรายย่อยพร้อมตัวแทนเกษตรกรชาวสวนยาง ได้ตั้งข้อสังเกตว่าเป็นเพราะเหตุดังต่อไปนี้ 
1.สำนักงานตลาดกลางยางพารานครศรีธรรมราช (จันดี) ซึ่งเป็นหน่วยงานกำกับดูแลโดยตรงไม่ได้แสดงความรับผิดชอบใดๆ และเป็นที่น่าไว้วางใจของเกษตรกรให้พึ่งพาได้
2.ในการขายยางของเกษตรกรและสถาบันเกษตรกร มีหลายครั้งที่ปล่อยปละละเลยให้พ่อค้าผู้ซื้อทำตามอำเภอใจ โดยบางครั้งซื้อยางพาราด้วยวิธีผิดรูปแบบของราคา เช่นซื้อยางเกรดชั้น 1-5 ต่ำกว่าราคายางฟองอากาศ
3.ปล่อยให้มีการประมูลซื้อยางผ่านตลาดกลางในราคาต่ำและมีระยะห่างจากราคายางส่งออก (Fob) เกินความจริงที่เคยปรากฏมีมาก่อน
4.บริหารจัดการจนปรากฎการภาวะตลาดล่ม ซึ่งมาจากการปล่อยปละละเลยให้ผู้ซื้อเสนอราคาต่ำกว่าเกณท์ที่คณะกรรมการกำหนดราคากลางได้กำหนดไว้ ซึ่งทำให้เกษตรกรและสถาบันเกษตรกรไม่ได้รับความยุตติธรรมต่อผลผลิตและสร้างความเสียหายอยู่บ่อยครั้ง
นายณรงค์ศักดิ์ ใจสมุทร ผู้อำนวยการการยางแห่งประเทศไทยเขตภาคใต้ตอนกลาง กล่าวว่า ในห้วงเดือน ก.ค.-ก.ย.ทุกปีจะเป็นปัญหา ทำให้มีการชะลอการซื้อยาง โดยเฉพาะสต็อกยางล้อ ตั้งกอง ขณะที่ถุงมือยางชะลอการผลิต เนื่องจากสภาวะโควิดชะลอจึงทำให้การซื้อขายลดลง ส่วนเรื่องยางฟองนั่นทางตลาดกลางไม่สามารถล่วงรู้กลไกของราคาได้ เนื่องจากผู้ซื้อไม่สามารถรู้ล่วงหน้า จึงเป็นไปได้ว่า ไม่รู้ราคาจึงเสนอราคาที่สูง ส่วนความต้องการใช้ยางฟองเป็นช่วงระยะสั้นที่ผู้ประกอบการนำไปใช้ในกิจการบางอย่างที่เราไม่สามารถล่วงรู้ได้เช่นกัน และหากว่าผู้เสนอ รู้ราคาล่วงหน้าจะทำ ให้เกิดการฮั้วประมูลกันขึ้นได้
อ่านข่าวที่เกี่ยวเนื่องก่อนหน้าได้ที่ลิงก์ด้านล่าง
