โผล่อีก เยอะจริงส่วยสติ๊กเกอร์ไก่กับเป็ด พ่อค้าขายปลาหมึกบดชาวเวียดนามโอด โครตเหนื่อยแต่ก็ต้องจ่ายเพื่อความอยู่รอด ขณะที่แขกเร่ขายถั่วก็เช่นกัน
เมื่อเวลา 23.00 น.วันที่ 21 มิ.ย.66 ผู้สื่อข่าวได้รับคลิปวิดีโอจากชาวบ้านที่ไปนั่งรับประทานอาหารที่ร้านแห่งหนึ่งใน จ.นนทบุรี เป็นภาพชายชาวเวียดนาม ขายปลาหมึกบด แบบ รถจยย.พ่วงข้าง กำลังขายปลาหมึกแห้งบด และพูดคุยให้ข้อมูลกับชาวบ้านถึงการเข้ามาขายของในประเทศไทย แลกกับการกาเงินไปเลี้ยงดูครอบครัว ส่งกลับไปที่ประเทศเวียดนาม
นายมิน อายุ 35 ปี พ่อค้าขายปลาหมึกบด เล่าว่า ตนเพิ่งมาขายปลาหมึกบดได้ประมาณ 1 ปี ต้องจ่ายเงินให้กับหลายหน่วยงาน โดยจะมีสติ๊กเกอร์มอบให้กลับมา ตอนนี้มี 2 แบบคือ รูปไก่ กับรูปเป็ด โดยจะติดไว้ด้านหลังโทรศัพท์มือถือเพื่อง่ายต่อการหยิบมาดู สติ๊กเกอร์ 2 รูปคือต้องจ่ายให้ 2 หน่วยงาน เดือนละ 800 บาท นอกจากนี้นายมินยังอ้างอีกว่าต้องจ่ายให้กับตำรวจบางบัวทองอีก โดยตนเรียกเขาว่าพี่จ่า ซึ่งคนนี้ยังไม่ได้ให้สติ๊กเกอร์ตนมา
นายมิน กล่าวว่า ทุกวันนี้ตนต้องขายให้ได้วันละประมาณ 1,000 กว่าบาท ถ้าขายไม่ได้ก็ตาย เพราะแต่ละเดือนตนต้องจ่ายให้หน่วยงานประมาณ 8-9 หน่วยตกเดือนละเกือบ 6,000 บาท ถ้าหน่วยไหนมาจับเป็นครั้งแรกก็จะมีค่าน้ำต่างหาก แล้วแต่ที่เขาจะเรียกเอา หรือมีเท่าไหร่เขาก็เอา บางทีก็ 3-4 พันแล้วแต่ว่าเป็นหน่วยไหน หลังจากนั้นก็จะต้องจ่ายรายเดือนให้เขาอีก ตกเดือนละประมาณ 500 บาท ตนจ่ายแบบนี้มาประมาณ 7-8 เดือนแล้ว เพราะตอนแรกๆที่มาตนก็ไม่รู้ว่าหน่วยไหนเป็นหน่วยไหนบ้าง ก็ต้องให้เขาจับไปก่อนถึงจะรู้ ตอนนี้ตนเองมีสติ๊กเกอร์ทั้งหมด 5 ใบแล้วแต่วันนี้พกมาแค่ 2 ใบ บางหน่วยที่จ่ายเงินไปแล้วเขายังไม่ให้สติ๊กเกอร์มาก็มี หน่วยที่จ่ายก็มี สันติบาล1, บชน., สภ.บางบัวทอง และก็มีอีก 2-3 หน่วย จำไม่ได้ว่าชื่ออะไรบ้างมันเยอะ ทุกวันนี้ตนต้องขายจนถึงตี 2-3 รู้สึกโครตเหนื่อยเลย บางวันที่ขายไม่ได้ก็จะทำให้ได้กำไรน้อย การขายปลาหมึกต้นทุนมันสูง ซื้อมา 1 พันบาทขายได้กำไร 300 บาทเอง หักค่ากินข้าวค่าน้ำก็เหลือไม่เท่าไหร่ ทุกวันนี้เหมือนโดนบังคับเพราะถ้าไม่จ่าย เขาก็จับตน และจะถูกปรับเป็นเงินเยอะ ตนจึงต้องยอมจ่ายไม่งั้นก็อยู่ไม่ได้
นายมิน กล่าวต่อว่า ตนอยู่กับแฟน 2 คนที่ประเทศไทย ต้องทำงานส่งเงินให้แม่ของตนเพื่อเลี้ยงดูลูกตนอีก 2 คนเท่ากับตนต้องหางินเลี้ยงคน 5 คน บางทีแฟนก็ทำงานได้เงินมาบ้าง แต่ละเดือนต้องหาเงินให้ได้ประมาณ 20,000 กว่าบาท ถ้าน้อยกว่านี้ตนจะอยู่ไม่ได้ เพราต้องจ่ายค่าห้อง ค่าน้ำ และค่าไฟ ค่าตำรวจอีก ตนมีเพื่อนอีก 3 คนที่สนิทกันทำอาชีพขายปลาหมึกแบบนี้ ก็ต้องจ่ายเงินแบบนี้เหมือนกัน พวกตนก็จะตะเวนขายแถวบางใหญ่ บางบัวทอง เฉพาะ 2 ที่นี้เท่านั้น เพราะไม่อยากออกนอกพื้นที่จะเจอตำรวจหน่วยอื่นอีก ก็จะซวยต้องจ่ายเงินอีกไม่งั้นก็โดนเขาจับ ทุกวันนี้ไม่ไหวก็ต้องไหว เพราะชีวิตมันต้องสู้ ที่ต้องอดทนมาขายของที่นี่เพราะที่ประเทศตนตอนกลางคืน จะไม่มีคนออกมากินอาหาร ดื่มเหล้าได้ดึกแบบนี้ และร้านคาราโอเกะที่บ้านตนเขาก็ไม่ให้พวกตนเข้าไปขาย
นอกจากนี้ชาวบ้านยังแจ้งว่ามีพ่อค้าที่เป็นพวกแขก เร่ขายถั่ว ซึ่งก็พบว่ามีสติ๊กเกอร์รูปเสือโคร่งและสติ๊กเกอร์รูปเสือดำแปะไว้หลังโทรศัพท์มือถืออีก 2 ใบ เช่นกัน โดยแขกขายถั่วแจ้งว่าต้องจ่ายเงิน one thousand Bath ต่อหนึ่งหน่วยงานหนึ่งสติ๊กเกอร์ กรณีแบบนี้หมายความว่าชาวต่างชาติที่เข้ามาในประเทศไทย อาจเข้ามาแบบผิดกฏหมายหรือมาประกอบอาชีพที่ไม่ได้รับอนุญาต จะถูกเรียกเก็บเงินที่เรียกว่าส่วยแลกกับการประกอบอาชีพในประเทศไทยได้
