เชียงราย-น้ำเงี้ยวเป็นอาหารของคนทางเหนือ แต่น้ำเงี้ยวไทใหญ่จะมีความแต่ต่างจากคนเมืองเหนือ น้ำเงี้ยวมีแพร่ระบาดทางภาคเหนือไม่รู้ปี พ.ศ.ไหน และที่ถนนสายทางขึ้นดอยตุงสายเก่า ก็เป็นอีกแห่งหนึ่ง ที่มีน้ำเงี้ยวขายจำนวนหลายร้านมาก
วันที่ 22 พ.ย.2566 ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่ไปยังถนนสายแห่งน้ำเงี้ยว ที่มีร้านติดๆกันไปห่างไกลกันมากนัก จำนวน 7 ร้าน มีทั้งร้านเก่าและร้านใหม่ ผุ้สื่อข่าวไปไปสอบถามร้านที่ขายมายาวนาน มากกว่า 50 ปี ชื่อร้านใจเย็น ที่มีลูกค้าตั้งชื่อให้ ทราบว่าร้านดังกล่าวมีขายมาทั้งหมด 3 รุ่น รุ่นแรกเป็นนางแสงบุญ พรหมบุตร อายุ 86 ปี หรือเรียกว่านางแสงบุญ คนบริเวณใกล้เคียงหรือขาประจำจะทราบกันดี
ซึ่งนางแสงบุญ อายุได้ 20 กว่าปี ได้เป็นเจ้าแรกที่ขายข้าวซอยน้ำเงี้ยวเจ้าแรก ทางขึ้นดอยตุงสายเก่าในปัจจุบัน ถ้วยละ 25.00 สตางค์ 4 ถ้วย 1 บาท ผ่านมาราว 50 ปีกว่า ด้วยที่แก่เฒ่ามา ก็ได้ยกให้รุ่นสองลูกสาวขาย จนลูกสาวส่งลูกเรียนจนจบ จึงได้ยกให้รุ่นที่ 3 คืนนางสุภาภรณ์ พรหมบุตร (ลูกสะใภ้)ขายแทนในปัจจุบัน
นางสุภาภรณ์ (ลูกสะใส้) เล่าว่า ความเป็นไปเป็นมา ที่ถนนสายเก่าทางขึ้นดอยตุงได้รับฉายาน้ำถนนสายน้ำเงี้ยว เกิดจากสมัยก่อนถนนเส้นหน้าร้านเป็นถนนสายขึ้นดอยตุง ยังไม่มีถนนสายใหม่ในปัจจุบัน มีนักท่องเที่ยวต่างจังหวัดทั่งประเทศ ที่เดินทางมาขึ้นดอยตุงจะต้องผ่านถนนสายเก่า ได้เวะพากันมาชิมน้ำเงี้ยวของนางแสงบุญ จนติดอกติดใจ เวลากลับมาเที่ยว หรือผ่านมาทางนี้ก็จะพากันมาเวะทานน้ำเงี้ยวก่อน กระทั่งก็ได้มีเพื่อนบ้าน ถนนสายนี้เปิดร้านน้ำเงี้ยวขึ้นเป็นจำนวนมาก จนได้รับฉายาถนนสายน้ำเงี้ยว ปัจจุบันมีทั้งหมด 7 ร้าน อยู่ติดๆกัน ต่างคนต่างสูตรกัน ทำให้เป็นที่ชื่นชอบของนักท่องเที่ยว ที่ชอบทานน้ำเงี้ยว ซึ่งสูตรร้านใจเย็นเป็นสูตรของไทใหญ่ (และมีคนถามหลายคนที่มาที่ไปขอชื่อร้านใจเย็น เกิดจากสมัยนางแสงบุญขายก๋วยเตี๋ยวน้ำเงี้ยว จะใจเย็นมาเวลาใส่ถ้วย ทำให้ลูกค้าเลยตั้งชื่อร้านใจเย็น)
