แรงงานไทยกลับล็อตแรกฝากถึงเพื่อน ๆ ที่ยังไม่ได้กลับ “อย่าไปชะล่าใจ”

เชียงราย-นายจันทร์ดี แซ่ลี อายุ 35 ปี เป็นหนึ่งในคนไทยที่จะได้เดินทางกลับบ้านล็อตแรกวันที่ 12 ต.ค.2566 อาลัยและห่วงเพื่อนที่ยังติดอยู่ในอิสราเอล ทั้งน้ำตา 

วันที่ 11 ต.ค.2566 ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่ไปยังบ้านหมู่ 2 ต.ท่าข้าม อ.เวียงแก่น จ.เชียงราย พบกับนางมาลัยวรรณ แซ่ลี อายุ 35 ปี (ภรรยา) พร้อมลูกอีก 3 คน ที่นั่งตั้งตารอพ่อกลับบ้านด้วยความห่วงใย ซึ่งอาศัยอยู่บ้านปูนชั้นเดียว อาศัยอยู่กับลูก 4 คน

นางมาลัยวรรณ เล่าว่า สามีได้ไปทำงานอยู่ที่เมือง Kisufim ได้ประมาณ 2 ปี มีการติดต่อพูดคุยกันทุกวัน และล่าสุดวันที่ 7 ต.ค.เวลา 14.00 น.ได้ติดต่อกันระหว่างทำไร่อยู่ หลังจากกลับไร่มาแล้วก็ไม่สามารถติดต่อสามีได้อีกเลย หลังจากนั้นก็ติดต่อได้สามีได้บอกว่ามีเหตุการณ์สู้รบกัน ซึ่งในวันรุ่งขึ้นทางนายจ้างของนายจันทนร์ดี ได้ขอทหารอิสราเอลไปรับที่หลบซ่อนตัวอยู่ในที่ปลอดภัย พร้อมเตรียมย้ายหนีไปสถานที่ปลอดภัย บอกให้ทางนางมาลัยวรรณไม่ต้องเป็นห่วง หลังจากนั้นก็ติดต่อนายจันทร์ดีไม่ได้ครึ่งวัน กระทั่งมารู้อีกที่ได้หลบอยู่ที่สถานทูต  ซึ่งนางมาลัยวรรณเล่าว่า สามีได้เล่าว่าตอนนี้รู้สึกกลัวมาก เนื่องจากเพื่อนที่ทำงานด้วยกันเสียชีวิตไปหลายคน ด้านนายจันทร์ดี ได้วีดีโอคอล เล่าวันแคมป์ที่ตนเองอยู่ในวันที่ 7 ต.ค.ที่ผ่านมา ได้เกิดเหตุการณ์ปะทะระหว่างฮามาส-อิสราเอล ในฉนวนกาซา ทำให้ไฟดับขาดการติดต่อทั้งหมด มีเสียงปืนดังสนันไปทั่ว หลังจากเสียงปืนสงบทางทหารอิสราเอล นำกำลังหลายร้อยนายเข้ามาช่วยประชาชนออกจากพื้นที่ ซึ่งก็มีเพื่อนที่ร่วมงานกันทั้งคนไทยและต่างชาติ ที่หลบด้วยกันในห้องพัก และมีบางกลุ่มที่ทางทหารเรียกให้ออกมา แต่ไม่ยอมออกมา เนื่องจากกลัว ส่วนนายจันทร์ดีและเพื่อนที่อยู่ในห้องได้พากันออกมา เจ้าหน้าที่ได้พาไปหลบอยู่ที่จอร์แดน ส่วนเพื่อนยังหลบอยู่ในห้องทหารกลับไปดูอีกครั้งพบว่าตายหมด  ซึ่งทำให้ตัวเองสะเทือนใจมาก (พูดทั้งน้ำตา) สงสารเพื่อนที่เคยทำงานตายหมด และในวันต่อมาหัวหน้าฟาร์มวัว ที่ตนเองทำงานด้วย ได้กลับไปดูวัว กับถูกฝ่ายตรงข้ามลอบยิงเสียชีวิต ซึ่งแคมป์ที่ตนเองอยู่มีทั้งหมด 11 คน รอดตาย 5 คน ตายไป 6 คน

ซึ่งในการลงทะเบียนเดินทางกลับนั้น ตนเองไม่ได้ลงทะเบียน แต่ที่ตนเองอยู่เป็นสถานที่ ที่มีการสู้รบหนัก ทางสถานทูตจึงได้ติดต่อมา ซึ่งจะเดินทางวันนี้กลับไทย ซึ่งตนเองดีใจมากที่จะได้กลับบ้าน จะได้กลับมาเห็นหน้าครอบครัวพร้อมหน้ากันอีกครั้ง และเสียใจกับเพื่อน ๆ ที่ไม่ได้กลับบ้านไปพร้อมกัน สงสารครอบครัวและลูกเมียของเพื่อน ๆ ที่ยังไม่ได้กลับ และฝากถึงเพื่อน ๆ ที่ไม่ได้กลับไทย อย่าไปชะล่าใจ ให้รีบติดต่อสถานทูต กงสุล หรือจัดหางานที่ส่งมา หรือนายจ้าง ซึ่งสถานการณ์ตอนนี้หลายแห่งยังมีการปะทะกันหนัก ซึ่งก็ยังมีบางแคมป์ที่นายจ้างไม่สนใจยังให้ออกทำงานอยู่  จึงอยากรัฐบาลไทยเร่งประสานงานช่วยคนไทย