เชียงราย-เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด มาจากป่าข้างบ้าน ล่าสุดร้องกู้ภัยช่วย
กลางดึกของวันที่ 29 มิ.ย.ได้มีเสียงโหยหวนร้องด้วยความเจ็บปวด ออกมาจากป่าทึบข้างบ้าน จนชาวบ้านทนเสียงที่โหยหวนร้องด้วยความเจ็บปวดไม่ได้ ส่องดูพบสุนัขถูกเชือกสลิงผูกติดท้อง-สะโพก ติดกับต้นไม้ข้างบ้าน ตัวมันพยายามดิ้น แต่ยิ่งดิ้นลวดสลิงที่ผูกมัดติดท้อง-สะโพก เฉือนเข้าผิวเนื้อ ยิ่งดิ้นยิงเฉือนคมเข้าผิวเนื้อ ร้องด้วยความเจ็บปวด จึงประสานขอความช่วยเหลือกู้ภัยพรหมวิหารแม่สาย นำกำลังเข้ามาช่วยเอาเชือกสลิงออกได้
วันที่ 30 มิ.ย.2567 ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่ไปยังหมู่บ้านป่าเหมือดรุ่งเจริญใหม่ ม.5 หมู่บ้านท้าย ติดป่าหลังเขา ได้พบกับนางศรีนวล จันทร์ธิมา (เมย์) ซึ่งอยู่หมู่บ้านที่ติดป่าหลังเขา เล่าว่า ก่อนที่ช่วยมาจรจัดตัวนี้ได้ เกิดจากเมื่อประมาณปีกว่า ได้มีสุนัขหนีมาจากไหนไม่ทราบ ถามชาวบ้านใกล้เคียง ไม่มีใครทราบว่าเป็นสุนัขของใคร จึงได้เอาอาหารให้มาตลอด ด้วยความสงสาร กระทั้งออกลูกแพร่หลายมากขึ้นมี 11 ตัว ซึ่งตนเองก็ไม่รู้จะช่วยอย่างไง จับก็ไม่ได้ สุดปัญญาเลยปล่อยเลยตามเลย เคยร้องขอความช่วยเหลือให้หน่วยงานเข้ามาทำหมันแต่ก็เงียบ จนกระทั่งสุนัขออกลูกหลานมาเป็นรุ่นที่ 3 แต่รุ่นที่ 3 ตั้งท้องแล้วพาลูกหายไปไหนไม่รู้ รุ่นที่ 1 ป่วยตายหมด เหลือตอนนี้รุ่นที่ 2 มีอยู่ประมาณ 4-5 ตัว ที่อาศัยอยู่ในป่าข้างบ้าน
ซึ่งมีบางคืนได้ยินเสียงสุนัขร้องโหยหวน เกิดจากอาการอะไรไม่รู้ นางเมย์คาดว่า อาจจะหิว หรือเกิดจากหนาว และถูกแมลงสัตว์กัดต่อย หรืออาจจะไม่สบาย ก็เป็นไปได้ แต่ก็ไม่สามารถเข้าไปใกล้ตัวสุนัขได้ เนื่องจากโตมาไม่เคยใกล้ชิดคน จึงได้แต่เอาอาหารมาให้ แล้วแอบดูอยู่ไกลๆ ล่าสุดไม่กี่วันที่ผ่านมา ได้มีสุนัขตัวเมียถูกเชือกลัดที่ท้อง-สะโพก จะเข้าไปช่วยเอาเชือกออก แต่ไม่ยอมให้เข้าใกล้ เริ่มหลายวันเข้า ร่างกายสุนัขผอมแห้งลง ขาดว่ากินอาหารด้วยที่เชือกสลิงผูกติดท้อง-สะโพก กลางคืนจะร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดดังออกมาจากป่า กลางคืนยิ่งเงียบได้ยินเสียงชัด ร้องตลอดทั้งคืนด้วยความเจ็บปวด เริ่มร้องถี่ขึ้นทุกคืน จนนอนแทบไม่ได้ต้องทนเสียงร้องโหวยหวนทั้งคืน
ล่าสุดเมื่อคืนเวลาประมาณ 4 ทุ่ม ได้ยินเสียงร้องใกล้ข้างบ้านมาก ออกไปส่องดู พบสุนัขตัวที่มีเชือกผูกติดท้อง-สะโพก จึงส่องดูพบว่าเชือกพันติดต้นไม้ข้างบ้าน จึงขอความช่วยเหลือกู้ภัยพรหมวิหารแม่สาย เข้ามาช่วยจนสามารถนำเชือกที่ติดที่ท้อง-สะโพกออกได้ พบเป็นเชือกสลิงยาว คาดว่าตอนที่ร้องอยู่ในป่าทึบอาจเกิดจากเชือกสลิงไปติดกับต้นไม้ ยิ่งดิ้นก็ยิ่งรัด ทำให้เฉือนผิดเนื้อจึงร้อง ดูที่เชือกเหมือนมีคนจับมันไว้แต่หลุด อาจจะจับเอาไปกินแต่มันดิ้นหลุดมาได้
จึงฝากแง่คิดไปถึงคนเลี้ยงสุนัข เลี้ยงแมว จะเลี้ยงก็เลี้ยงเขาให้จนตายจากกันไป ไม่ใช้เลี้ยงไม่ไหวก็นำมาปล่อย ทำให้เป็นภาระสังคมอีก หรือบางที่ต้องกายเป็นสัตว์จรจัดแพร่ลูกแพร่หลานไปทั่ว สร้างความเดือนร้อนให้ชาวบ้าน ไม่พอคิดถึงเขาก็มีชีวิต
