เชียงราย-โซเชียลโจมตีหนัก-จากกรณีที่เพจอีซ้อขยี้ข่าว 3 ได้โพสต์มีเด็ก 13 ปี ร้องขอความช่วยเหลือ หลังน้องย้ายไปอยู่กับแม่ที่มาเลเซียและถูกแม่ทำร้ายร่างกาย จนเป็นร่องรอยแผลถูกขีดข่วนที่ลำคอ น้องเล่าว่า ก่อนหน้าอาศัยอยู่กับยายที่เชียงราย แม่ได้มารับไปอยู่ด้วย ซึ่งอยู่ที่มาเลเซียน้องไม่ได้เรียนหนังสือ และแม่ชอบใช้ความรุนแรงเป็นประจำ ทั้งบีบคอ แถมยังถูกพ่อเลี้ยงชาวมาเลเซีย ชอบกลั่นแกล้งไล่น้องให้ไปอยู่วัด จนพระที่นั้นสงสารอยากให้พาน้องกลับไทยแต่ทางแม่ไม่ยอม ส่วนตัวน้องพยายามติดต่อหาเพื่อนและญาติคนไทย เพื่อช่วยติดต่อสถานทูต ให้พาตัวน้องกลับไทยมาอยู่กับยาย แต่พาสปอร์ตหมดอายุ และไม่มีเงินมากพอที่จะกลับประเทศ ทราบว่าอาศัยอยู่ที่ รัฐเประ ไทปิง ประเทศมาเลเชีย
กระทั่งต่อมาวันที่ 12 ก.ค.2567 ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่ไปตามหาบ้านของเด็กชาย 13 ปี ตามที่โพสต์ ทราบว่า อาศัยอยู่ที่หมู่บ้านห้วยไร่ ม.6 ต.แม่ไร่ อ.แม่จัน ได้พบกับนางบู่ยู้ มาเยอะ เป็นยายของ เด็กชายวิน อายุ 13 ปี เด็กที่ร้องขอความช่วยเหลือผ่านเพจอีซ้อขยี้ข่าว 3 ด้าน นางสุนารี อายุ 32 ปี แม่ของ ดช.วิน ได้วิดีโอคอล ขณะอยู่ที่อยู่รัฐเประ ไทปิง ประเทศมาเลเชีย ทราบว่า ด.ช.ดาวิน ยายได้เลี้ยงตั้งแต่อายุ 8 เดือนที่บ้านไร่ ส่วนนางสุนารีได้เลิกลากับอดีตสามีไป จึงได้ไปทำงานที่มาเลเซีย และได้แต่งงานใหม่อยู่กินกับสามีใหม่มาได้ 7 ปี และได้มีลูกกับสามีใหม่อายุ 4 ขวบ
จึงได้มีแนวคิดอยากให้ลูกชาย ด.ช.ดาวิน มาอยู่เรียนหนังสือที่มาเลเซีย จึงได้ไปรับตัวมาอยู่ด้วยประมาณ 1 ปี ที่มาเลเซีย ตลอดระยะเวลาที่อยู่ที่บ้านกับครอบครัวสามี ด.ช.ดาวิน เอาแต่เล่นโทรศัพท์ ยังให้ไปเรียนไม่ได้ เพราะไม่ได้ภาษาอังกฤษ และจีน จึงอยากจะให้ฝึกฝนเรื่องภาษาไปก่อน แต่ ด.ช.ดาวิน อยู่ที่มาเลเซียไม่ยอมไปที่ไหน จึงไม่สามารถสื่อสารอะไรได้ แม่จึงมีแนวคิดว่า นำ ดช.ดาวิน ไปเรียนศึกษาที่วัดในมาเลเซียก่อน ด้วยทางหลวงพ่อสามารถพูดไทยได้ จึงได้พาไปอยู่ที่วัด 2-3 แล้วไปรับกลับบ้าน บางที่ก็ประมาณ 1 อาทิตย์ ไปรับกลับบ้าน แต่กลับกลายเป็นว่า ด.ช.ดาวิน บอกว่านางสุนารี (นำไปปล่อยวัด) ทั้งที่อยากจะให้ไปปรับตัวเรื่องภาษาเท่านั้นไม่ใช้ตามที่เป็นข่าว
อีกทั้ง ด.ช.ดาวิน อ้างว่า ถูกนางสุนารี (แม่) ทำร้ายร่างกายนั้น เกิดจากที่แม่ห้ามเล่นโทรศัพท์ เพราะ ดช.ดาวิน ก้มเล่นแต่โทรศัพท์ แม้แต่นั่งกินข้าวบนโต๊ะยังก้มเล่นโทรศัพท์ตลอดเวลา ไม่ละทิ้งสายตาจากโทรศัพท์ นางสุนารี จึงได้ปิดสัญญานอินเตอร์เน็ต จึงทำให้มีปากเสียงกันระหว่าง ด.ช.ดาวิน ชกต๋อยกับนางสุนารี เกิดการกอดรัดฟัดเหวี่ยงกัน ทำให้ต่างเป็นรอยแผล ด้านนางสุนารีไม่ได้ถ่ายเก็บไว้ เพราะยังไงก็ลูก แต่ ด.ช.ดาวินได้ถ่ายเก็บไว้จึงน้ำมาร้องผ่านโซเชียล ทำให้กระแสสังคมโจมตีมาที่เธอ ซึ่งเธอก็เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่ ที่เห็นสภาพนี้ทุกคนก็ต้องคิดเหมือนกัน ( เล่าทั้งน้ำตา )
ในส่วนของนางบู่ยู้ (ยาย) คนที่เลี้ยง ด.ช.ดาวิน จนโต เล่าว่า ดช.ดาวิน ถือว่าเรียนเก่งเป็นคนชอบเก็บตัวเงียบอยู่แต่ในห้อง ไม่ชอบไปเล่นที่ไหนกับเพื่อน ชอบเล่นแต่โทรศัพท์ ส่วนที่หลานชายจะกลับมาตนเองก็ดีใจเพราะเลี้ยงมาตั้งแต่เล็ก รักหลานคนนี้มาก ซึ่งระหว่างที่หลานชายอยู่ที่มาเลเซียได้มีการติดต่อกับหลานชายทุกอาทิตย์ และหลานชายยังบอกว่า อยากจะกลับมาอยู่ที่บ้านเมืองไทย ซึ่งในเช้าวันนี้ทางสถานทูตได้ติดต่อมาแล้ว จึงให้พี่ชายของนางสุนารีที่อยู่บ้านไร่ ได้นั่งรถโดยสารมารับแล้ว ที่ด่านพรมแดนไทย-มาเลเซีย เนื่องจากตนเองไม่สามารถกลับมาส่งได้เพราะต้องดูแลลูกวัย 4 ขวบ ที่ป่วยเป็นมะเร็งในเม็ดเลือด
