ผ่านไปปีกว่า ห้วยขาบระทม 8 ศพที่ตาย สร้างภาพกันมากมาย สุดท้ายละลายหาย ชาวบ้านห้วยขาบระทมพวกเขาเหมือนถูกลอยแพ หรือถูกปล่อยเกาะ นักวิชาการสั่งย้าย มท.1 สั่งย้าย แล้วพากันมาถ่ายรูปสร้างภาพสร้างผลงานมากมาย ยังไม่นับรวมสิ่งของบริจาคเงินบริจาค
ข่าว น่าน วันนี้ 29 ตุลาคม 2562 จากกรณีเมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม 2561 เมื่อตอนเวลาประมาณ 06.00 น. ของปีที่ผ่านมา เกิดเหตุดินโคลนถล่มทับบ้านที่อยู่อาศัย 4 หลัง บ้านห้วยขาบเหนือ หมู่ 7 ต.บ่อเกลือ อ.บ่อเกลือ จ.น่าน หลังเกิดเหตุพบชาวบ้านสูญหาย 8 ราย จึงเร่งค้นหา จนพบผู้สูญหาญเสียชีวิตทั้ง 8 ราย กลายเป็นเรื่องน่าเศร้าที่สูญเสียชีวิตยกครัว
หลังเกิดเหตุ หลายหน่วยงานต่างระดมสรรพกำลังเข้าช่วย
ก็มีทั้งพวกเอางานและพวกเอาหน้า พวกเอางานก็ได้งานไป พวกเอาหน้าก็ได้หน้าไป บางพวกก็ระบบคนเข้าไปช่วย บางพวกก็ระดมคนเข้าไปถ่ายรูป นักวิชาการก็บอกต้องย้ายนะ พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา รมว.มท.ขณะนั้นก็สั่งย้ายนะ พล.อ.อนันตพร กาญจนรัตน์ รมว.พม.ขณะนั้นบินมายกเสาเอก ทั้งบริษัทห้างร้านต่างๆ มากมาย บอกชาวบ้านไม่เกิน 6 เดือน ได้อยู่บ้านใหม่แน่ๆ
พล.อ.อนันตพร กาญจนรัตน์ รมว.พม.ขณะนั้น
ประกาศมอบหมายให้หน่วยงาน พมจ.จังหวัดน่าน สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชนฯ สนับสนุน งบประมาณเพื่อการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐาน อุดหนุนการก่อสร้างที่อยู่ และการประกอบอาชีพ รวม 1,320,000 บาท บริษัท ไทยเบฟเวอเรส จำกัด (มหาชน) สนับสนุนงบประมาณในการก่อสร้างบ้าน จำนวน 22,500,000 บาท รวมๆ กันแค่ 2 ที่ เกือบ 24 ล้าน
จาก 6 เดือน เงินมากกว่า 24 ล้าน ผ่านไปปีกว่า
กลับมามองชาวบ้านห้วยขาบทุกข์ระทมขนาดไหน หลังขั้นเงินเดือนคงขึ้นไปหลายคน ผ่านมาปีกว่า ชาวบ้านเกือบ 300 ชีวิต กว่า 60 ครัวเรือน ต้องย้ายถิ่นที่อยู่เดิมที่เคยใช้ชีวิตต้องทิ้งบ้านทิ้งเรือนทิ้งที่ทำกินออกไปไกลอีก ไปอยู่ยังศูนย์พักพิงชั่วคราวบ้านสว้าเหนือ ตำบลดงพญา เพื่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน ทุกวันนับเวลารอคอยเพื่อจะได้เข้าไปอยู่บ้านถาวรที่หลายหน่วยงานทั้งรัฐและเอกชนช่วยสร้างให้แต่ความหวังกลับไกลออกไปทุกขณะ
บ้านถาวรที่หวังจะได้เข้าไปอยู่ไม่มีใครให้คำตอบว่าจะสามารถเข้าไปอยู่ได้เมื่อไร แม้เฟสแรก 31 หลัง จะสร้างเสร็จแล้ว แต่เฟสหลังอีก 29 หลัง สร้างได้เพียงขึ้นเสาโด่เด่ นานหลายเดือนแล้วจนหญ้าขึ้นรถ เสาขึ้นสนิม ขณะเดียวกันมีข่าวการทิ้งงาน การเบี้ยวค่าแรง ชาวบอกว่าสิ้นหวังแล้ว ถามใครก็ไม่สามารถตอบได้ว่าพวกเขาจะต้องรออีกนานเท่าไหร่ถึงจะเข้าไปอยู่ได้
ที่พักพิงหรือศูนย์พักพิงหรือศูนย์อพยพจะเรียกว่าอะไรก็ตามแต่ที่เขาอยู่ปัจจุบันนี้ มันคับแคบ ห้องหนึ่งยัดกันเข้าไป 4-8 ครอบครัว การใช้ชีวิตลำบาก สาธารณูปโภคโดยเฉพาะน้ำต้องแย่งกันใช้ ช่วงเช้าและช่วงเย็นคนใช้น้ำพร้อมกันน้ำก็ไม่มีแรงพอที่จะไหล แม้จะใส่ถังรองไว้แล้วก็ตาม ห้องน้ำห้องส้วมก็ไม่เพียงพอสำหรับคนเกือบ 300 ชีวิต ทุกวันนี้สภาพจิตใจย่ำแย่มาก นี่คือสภาพปัญหารอหน่วยงานที่รับผิดชอบเข้าไปแก้ไข เพราะว่าชาวบ้านบอกว่า พวกเขาเหมือนถูกลอยแพ หรือถูกปล่อยเกาะครับ
