ถึงกับป่าราบ หนุ่มเมียนมาร์ เข้าไปฉี่ในป่าข้างทาง ก่อนจะก้มไปเจอหัวจระเข้อ้าปาก โผล่ออกมาจากรอยแยกระหว่างพื้นปูนและแท่นของเสาสัญญาณโทรศัพท์ จึงพากันกลับไปดูพบว่ามีแค่ส่วนหัวไม่มีลำตัว เหตุเกิดภายในซอยวัดแหลมฟ้าผ่า หมู่ที่ 6 ตำบลแหลมฟ้าผ่า อำเภอพระสมุทรเจดีย์ จังหวัดสมุทรปราการ
เมื่อเวลา 17.00 น.วันที่ 23 พฤษภาคม 2563 นาย ธนเดช สู่ความดี ผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ 6 ตำบลแหลมฟ้าผ่า อำเภอพระสมุทรเจดีย์ จังหวัดสมุทรปราการ ได้รับแจ้งจากชาวบ้านว่ามีคนงานก่อสร้างชาวพม่า พบหัวจระเข้ โผล่ออกมาจากพื้นกินใต้แท่นปูนเสาสัญญาณโทรศัพท์ข้างทางภายในซอยวัดแหลมฟ้าผ่า หมู่ที่ 6 ตำบลแหลมฟ้าผ่า อำเภอพระสมุทรเจดีย์ จังหวัดสมุทรปราการ จึงได้เดินทางเข้าตรวจสอบ พบชาวบ้านกำลังยืนมุงดูบริเวณแท่นปูนเสาสัญญาณโทรศัพท์ จึงเข้าไปตรวจสอบพบหัวจระเข้วางอยู่ที่พื้นตรงรอบแยกของพื้นปูนและแท่นเสาสัญญาณโทรศัพท์ในลักษณ์อ้าปากอยู่ สภาพหัวและฟันยังสมบูรณ์ จากสภาพของหัวแล้วคาดว่าลำตัวน่าจะยาวประมาณเมตรครึ่ง น้ำหนักประมาณเกือบ 20 กิโลกรัม ที่ปากจระเข้มีเชือกฟางสีเขียวผูกอยู่
จากการสอบถามนาย เด๊ะ อายุ 28 ปี หนุ่มชาวพม่า ซึ่งเป็นคนงานก่อสร้าง อยู่ที่อู่ซ่อมรถที่ติดกับจุดเกิดเหตุได้เล่าว่า เมื่อช่วงสายของวานนี้ตนได้เดินออกมาปัสสาวะที่บริเวณดังกล่าว ระหว่างที่กำลังยืนปัสสาวะอยู่ก็ต้องตกใจ ได้พบเห็นหัวจระเข้ ดังกล่าวโผล่ออกมาจากรอยแยกระหว่างพื้นปูนและแท่นของเสาสัญญาณโทรศัพท์ จึงรีบไปบอกนาง นิตยา ปั้นสุวรรณ อายุ 55 ปี ซึ่งเป็นนายจ้าง นายจ้างยังว่าตนว่าดูผิดหรือเปล่า อาจจะเป็นตัวเงินตัวทองก็ได้ ซึ่งตนก็ยังยืนยันว่าเป็นหัวจระเข้ จริง ๆ เห็นแต่ส่วนหัว และคาดว่าตัวน่าจะอยู่ใต้แท่นเสาสัญญาณโทรศัพท์ นางนิตยา จึงได้ใช้บันไดปีนขึ้นไปดูจากด้านในสถานที่ก่อสร้างซึ่งอยู่ไม่ไกลกันมากนัก ก็ต้องตกใจเพราะสิ่งที่เห็นเป็นหัวจระเข้ อ้าปากอยู่จริง ๆ ทำให้ตนและคนงานอื่น ๆ ต่างพากันตกใจกลัวไม่กล้าออกไปเดินผ่านในแถบนั้นเกรงว่าจะเกิดอันตราย แต่มาในวันนี้ด้วยความสงสัยจึงได้ปีนขึ้นไปดูอีกครั้งก็ยังเห็นหัวจระเข้อยู่ที่เดิม และมีกลิ่นเน่าโชยออกมา ตนจึงตัดสินใจเดินเข้าไปดู และได้พบว่าหัวจระเข้ดังกล่าว มีเพียงแค่ส่วนหัวเท่านั้นไม่มีลำตัว จึงได้ไปแจ้งผู้ใหญ่บ้านให้เข้ามาตรวจสอบ
ด้านนาย เสน่ห์ เสมสุวรรณ อายุ 58 ปี ชาวบ้านอยู่ตรงข้ามกับจุดที่พบ ได้กล่าวว่า ตนพักอาศัยที่นี่มาหลายสิบปีแต่ก็ไม่เคยเจอว่ามีจระเข้แต่อย่างใด และเมื่อ 2 วันก่อนตนก็มาเดินอยู่แถวนี้ประจำก็ยังไม่พบเห็นอะไร จนมาวันนี้ได้เห็นผู้ใหญ่บ้านและชาวบ้านมายืนดู ตนจึงได้ออกมาดูถึงรู้ว่ามีหัวจระเข้มาทิ้งไว้ ซึ่งจุดดังกล่าวตนได้เดินเข้าออกอยู่เป็นประจำแต่ก็ไม่เคยเจออะไร ตนคิดว่าน่าจะมีคนซื้อจระเข้มากิน และนำหัวมาทิ้ง
