9 ปี ผ่านไป ไวเหมือนโกหกเนอะ ที่ “พี่เนี๊ยบ” หรือ “จ่าเพียร” พล.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา อดีต ผกก.สภ.บันนังสตา ได้จากพวกเราไป
ย้อนกลับไปเมื่อวันที่ 12 มีนาคม 2553 ผมจำได้ว่า วันนั้นเป็นวันที่ฝนตกครับ ตำรวจเพื่้อนรักของผม “หมวดธาม” ร.ต.ท.ธาม ลอยสะเทื้อน (ยศในขณะนั้น) โทรเข้ามาหาผม
“พี่ๆ ผู้กำกับถูก ว.19 ผมกำลังเข้าไปช่วย” หมวดธามแจ้งผมอย่างนั้น
ในใจตอนนั้นก็ไม่คิดหรอกครับว่าจะหนัก ก็คิดแค่ว่า “พี่เนี๊ยบ” ก็คงเข้าไปยิงโจร อีกเช่นเคย อย่างที่ท่านปฎิบัติอยู่เป็นประจำ อีกไม่นานครับ “หมวดธาม” ก็โทรกลับมา
“พี่ ผู้กำกับโดนระเบิด อาการหนักมาก ผมกำลังพาท่านไปโรงพยาบาล”
ผมได้ยินแบบนั้นใจหายครับ รีบขับรถไปโรงพยาบาลบันนังสตากับน้องนักข่าวช่อง 3 ในระหว่างทาง ก็ได้ยินการประสานงานขอเฮลิคอปเตอร์ เพื่อที่จะบินไปรับ พี่เนี๊ยบ จากบันนังสตา มายังโรงพยาบาลยะลา
ผมก็ตัดสินใจไปรอที่สนามเฮลิคอปเตอร์ชั่วคราว ที่สนามหน้า สนง.เขตพื้นที่การศึกษายะลาเขต 2 อ.บันนังสตา จ.ยะลา ไม่นานครับ รถ รพ.บันนังสตา ก็นำร่างของท่านมา ภาพที่ผมเห็นนั้นคือ เจ้าหน้าที่ รพ.บันนังสตา เข็นรถที่มีร่างของ พี่เนี๊ยบ นอนไร้สติ นำไปขึ้นเฮลิคอปเตอร์ แต่ก่อนจะขึ้นเฮลิคอปเตอร์ คุณหมอก็ต้อง ปั้มหัวใจกันอยู่ขณะหนึ่ง… ก่อนนำขึ้นฮอ บินไปยะลา
และในช่วงบ่ายวันนั้น ก็ได้รับทราบข่าวว่า “พี่เนี๊ยบ” เสียชีวิตแล้ว ที่โรงพยาบาลยะลา
ความรู้สึกวันนั้น เหมือนเราสูญเสีย ญาติผู้ใหญ่ที่เรารักไป เสียใจกันมากครับ พี่ๆน้องๆ สื่อยะลา หลายท่าน น้ำตาไหล เพราะ พี่เนี๊ยบ กับพวกเรา ที่เป็นสื่อใน จ.ยะลา จะมีความสนิทสนมกันมาก เวลาเข้าพื้นที่เหตุการณ์ต่างๆ กับ “พี่เนี๊ยบ” เราจะเห็นว่า ท่านไม่เคยใส่เสื้อเกราะเลยแม้แต่ครั้งเดียว ผมเคยถามท่านครับว่า ทำไมถึงไม่ใส่เสื้อเกราะ “พี่เนี๊ยบ” ตอบว่า “พี่ไม่ใช่เต่า ที่จะต้องมีกระดอง” แล้วก็ชี้ไปที่ “หมวดธาม” แล้วพูดว่า “ไอ้พวกนี้ ชาติที่แล้วเป็นเต่า วันนี้เลยต้องใส่กระดอง” แล้ว “พี่เนี๊ยบ” ก็หัวเราะกับมุกของตัวเอง
วันนี้ ( 12 มีนาคม 2562 ) ก็ครบ 9 ปี ที่ท่านจากพวกเราไปแล้วครับ 9 ปีที่ผ่านมานี้ พวกเราลืมท่านคนนี้ไปหรือยังครับ
“พล.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา” จ่าเพียร นักรบแห่งเทือกเขาบูโด
