หนุ่มใบ้ใช้ความคิดสร้างสรรค์นำขวดน้ำพลาสติกเหลือใช้มาประดิษฐ์เป็นอุปกรณ์ดักจับปลาไว้ทำอาหาร และขายเป็นรายได้เสริมช่วงหน้าแล้ง หลังหยุดกรีดยางพารา
วันที่ 23 มีนาคม 2564 นายวีระพงษ์ ชัยพลเดช อายุ 41 ปี ชาวบ้านหมู่ 5 ต.หนองช้างแล่น อ.ห้วยยอด จ.ตรัง ใช้เวลาว่าง หลังกรีดยางพาราในช่วงหน้าแล้ง นำขวด หรือ “กระบอก” (ภาษาพื้นถิ่น) อุปกรณ์ดักจับปลาที่ตนเองใช้ความคิดสร้างสรรค์คิดประดิษฐ์ขึ้นมาเองอย่างง่ายๆ โดยทำจากขวดน้ำพลาสติกขนาด 1.5 ลิตร ไม้ไผ่ผ่าซีกขนาดประมาณ 2 นิ้ว ยาวประมาณ 60 ซม.มามัดติดกัน แล้วใช้วิธีเจาะรูกลางขวดแล้วใช้ฝาขวดทำเป็นรูตรงกลาง เพื่อใช้สำหรับใส่อาหาร และเป็นช่องให้ปลาลอดเข้าไปกินอาหาร หรือเหยื่อภายในขวด ส่วนอาหาร หรือเหยื่อปลา ก็นำมาผสมกันระหว่าง อาหารปลา รำข้าวคั่วหอม เหยื่อตกปลา และอาหารหมู นำมาคลุกเคล้าผสมกันแล้วปั้นเป็นก้อนยาวๆ หย่อนใส่ลงไปขวดพลาสติกดังกล่าว จากนั้นนำไปปักไว้ในลำห้วย ที่ขณะนี้อยู่ในช่วงหน้าแล้ง ปริมาณน้ำในลำคลองลดลงเหลือน้อย ซึ่งเหมาะสำหรับการตั้ง “กระบอก”จับปลา ทั้งนี้ เมื่อนำไปวางจะต้องเปิดฝาขวดออกก่อน เพื่อไล่อากาศ แล้วปักทิ้งไว้ในลำห้วยในตอนสายๆ จากนั้นตกเย็นค่อยเดินทางไปเก็บกระบอกกลับ ทั้งนี้ เมื่อปักลงไปก็จะสังเกตเห็นได้ทันทีว่า จะมีปลาซิว ปลาเล็ก เข้าไปตอดเพื่อจะเข้าไปกินอาหารภายในกระบอกจำนวนมาก และเมื่อมาเก็บกลับก็จะพบว่ามีปลาซิวตัวเล็กๆ และขนาดประมาณ 2 นิ้ว ติดอยู่ในกระบอกจำนวนมาก แล้วนำมาใช้ทำอาหารและจำหน่ายให้กับชาวบ้านที่มาสั่งไว้จำนวนมาก
ทั้งนี้ นายวีระพงษ์ กล่าวว่า ปริมาณน้ำที่เหมาะสมที่สุดคือ ประมาณแค่เข่า แต่หากน้ำสูงกว่านั้นปลาจะไม่เข้า และในวันนี้พอตกบ่ายปรากฏว่าทางเขื่อนท่างิ้ว ซึ่งเป็นแหล่งน้ำดิบที่สำคัญมีการปล่อยน้ำเติมลงมาในลำห้วย ทำให้ปริมาณน้ำเพิ่มสูงขึ้น ทำให้ปลาเข้าไปในกระบอกน้อย แต่ก็ยังได้เป็นจำนวนมาก สำหรับนำไปทำอาหาร เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย และขายให้แก่คนที่ติดต่อสั่งซื้อมาล่วงหน้า เพื่อมีรายได้เสริมถุงละ 50 บาท และถุงละ 100 บาท
