ตรัง ตาเวช ผู้เฒ่าวัย 75 ปี ให้เวลากับการทำความสะอาด เก็บขยะ กวาดเศษใบไม้ บริเวณชายหาดทรายทอง ให้สะอาดสะอ้าน น่ามอง เป็นประจำทุกวันกว่า 30 ปี จึงเป็นที่รักของคนบนเกาะและนักท่องเที่ยวผู้มาเยือน
วันที่ 24 มกราคม 2565 ที่หาดทรายทอง เกาะสุกร ต.เกาะสุกร อ.ปะเหลียน จ.ตรัง น.ส.ลดาวัลย์ ช่วยชาติ ผู้อำนวยการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานตรัง ได้ไปเยี่ยมทำความรู้จักกับตาเวช ภูนนท์ อายุ 75 ปี บ้านเลขที่ 1 หมู่ที่ 4 ต.เกาะสุกร อ.ปะเหลียน จ.ตรัง มีภูมิลำเนาเป็นคนจังหวัดอุดรธานี มาทำงานก่อสร้างที่กรุงเทพ และทางใต้ จนมาทำงานก่อสร้างที่เกาะสุกร เมื่อ 30 ปีที่ผ่านมา พบรักกับนางละเมียด เสียมไหม อายุ 65 ปี หญิงม้ายคนหนึ่งที่มีลูกติดเป็นหญิง 2 คน เมื่อลุงเวชได้ภรรยาเป็นสาวมุสลิมที่นี่ ก็มีลูกชายด้วยกัน 1 คนอายุกว่า 20 ปีแล้ว โดยลูกชายก็ประกอบอาชีพทำการประมงพื้นบ้านโดยมีเรือประมงของตนเอง
ตาเวช แห่งเกาะสุกร ได้ใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่กับหาดทรายขาวละเอียดบริเวณหน้าบ้าน ตาเวชใช้เวลาตลอดทั้งวันกับการเก็บกวาดใบไม้ที่ร่วงหล่น ขยะพลาสติกและขยะอื่น ๆ ที่ลอยมากับน้ำทะเล ดูรกหูรกตา บริเวณชายหาดหน้าบ้าน ให้ขาวสะอาด รวมทั้งใช้ไม้เหลือใช้มาทำเป็นแคร่ไม้สำหรับนั่งพักผ่อนได้ตลอดทั้งวัน ตาเวชใช้คลาดในการชักลากขยะ ใบไม้ มากองรวมกัน ไม้อันไหนที่ขายเป็นขยะรีไซเคิลได้ก็จะขาย ส่วนขยะที่ย่อยสลายได้ก็กองรวมไว้เพื่อให้มันย่อยสลายเองตามธรรมชาติ ส่วนขยะอื่น ๆ ก็รอขนไปทิ้งในถังขยะของหมู่บ้าน นอกจากนี้ตาเวชยังใช้จอบขุดทรายปรับพื้นที่ชายหาดให้สวยงามอยู่เสมอ โดยพื้นที่บริเวณชายหาดบริเวณด้านหน้าเกาะ มีความพิเศษกว่าหาดทรายบริเวณอื่นของเกาะ คือ เป็นหาดทรายสีขาว เม็ดทรายละเอียดนุ่ม ชาวบ้านบนเกาะจึงเรียกชื่อหาดทรายบริเวณนี้ว่า “หาดทรายทอง”
กิจวัตรประจำวันของตาเวช ชาวเกาะจะรู้จักกันดี ตื่นเช้ามาก็จะเก็บกวาดขยะจนเกลี้ยงชายหาด ช่วงเย็นก็กวาดขยะอีกครั้ง ช่วงที่ลูกชายออกเรือได้ปลามาในแต่ละวัน ตาเวชก็จะ ช่วยเอาปลาหรือสัตว์น้ำออกมาจากอวน จนเสร็จสิ้น
ในขณะที่สภาพร่างกายของตาเวชจะโรยราไปตามอายุ หลังงอ เดินตัวงอ หูตึง ต้องพูดเสียงดังเพื่อให้ตาเวชได้ยินสิ่งที่ผู้สื่อข่าวต้องการสื่อสาร แต่ด้วยความชราของตาทำให้พูดจาโต้ตอบกันได้ไม่มากนัก
นายเวช ภูนนท์ กล่าวว่า ตนเองเป็นคนจังหวัดอุดรธานี ก่อนมาอยู่ที่เกาะสุกรนั้น ทำงานก่อสร้างเป็นหัวหน้าคนงานที่กรุงเทพ แล้วมาทำงานที่ สงขลา ยะลา ก่อนที่มาทำงานก่อสร้างในพื้นที่เกาะสุกร เมื่อ 30 ปีที่ผ่านมา ได้รู้จักกับภรรยามีลูกด้วยกัน 1 คนเป็นผู้ชายโตทำงานได้แล้ว ภรรยาเป็นสาวม้ายมีลูกหญิงติดมา 2 คน ตอนนี้ลูกชายโตทำงานได้แล้ว มีเรือประมงเป็นของตนเองออกไปทำการประมงได้แล้ว ที่ตนเองมากวาดขยะชายหาดบริเวณนี้ก็เพื่อให้มันเกิดความสะอาดชาวบ้านหรือนักท่องเที่ยวจะเดินมาเที่ยวเล่นชายหาดก็สะอาดปลอดภัย สิ่งที่เป็นห่วงเด็กมาวิ่งเล่นชายหาดจะโดนกระเบื้องขวดที่แตกบาดหรือทำอันตรายเอาได้ ตนเองมองเห็นปัญหาตรงนี้จึงหยิบไม้กวาดและเก็บขยะทุกวันวันละ 2 เวลาเช้าเย็น ขยะที่นี่มาจากทะเลซัดเข้ามายังหาดทุกวัน ส่วนใหญ่พัดมาจากตะเสะเข้ามายังเกาะสุกร
ในอดีตตนเองเคยเป็นทหาร ออกหน่วยไปพัฒนาจะออกช่วยเหลือประชาชนในการเกี่ยวข้าว ทหารก็ต้องเข้าไปช่วยราษฎรที่ผ่านมาลุกเมียห้ามเสมอว่าไม่ต้องทำแต่ตนเองไม่ยอม ตนจะทำความสะอาดชายหาดเสมอ ตนเองเชื่อฟังคำสอนจากพ่อแม่ เชื่อว่าผู้ที่ส่งเรามาเกิดเราต้องตอบแทนบุญคุณแผ่นดิน ตนเองเป็นคนสะอาดมีระเบียบ จึงรักษาความสะอาดเสมอมา และจากคำบอกเล่าของภรรยาของตาเวช ทราบว่าตนอยากให้สามีอยู่กับบ้าน ไม่อยากให้ต้องมาทำงานกวาดเก็บขยะแบบนี้ แต่สามีบอกว่านี้เป็นความสุขของเขา จึงปล่อยให้สามีทำตามใจ ตนก็คอยดูอยู่ห่าง ๆ เกรงว่าจะเป็นลมเป็นแล้ง ตกน้ำตกท่าตามประสาคนอายุมาก
ส่วนคำบอก เล่าของเพื่อนบ้านทราบว่า บ่อยครั้งที่เพื่อนบ้านในเกาะแวะมาทักทายพูดคุย เป็นเพื่อนตาเวชตอนตาเวชทำความสะอาด นอกจากเพื่อนบ้านแล้วบางครั้งยังมีนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาเยี่ยม ก็จะซื้อหาขนม ของฝาก มาฝากตาเวชอีกด้วย
