“เกสร ชูบาล”เด็กย่านตาขาว ตรัง อดีตนักกีฬายกน้ำหนักทีมชาติไทย แชมป์ยกน้ำหนักมหาวิทยาลัยโลก อดีตนักกีฬายกน้ำหนักซีเกมส์2546
วันนี้ป่วยทางจิต โรคร้ายรุมเร้า มีรายได้จากความพิการเดือนละ 800บาท จากสวัสดิการผู้มีรายได้น้อยเดือนละ300บาท แต่เธอต้องจ่ายเงินกองทุนกู้ยืมเดือนละ 500บาท ทุกเดือน
ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไป บ้านเลขที่98 หมู่6 ต.โพรงจระเข้ อ.ย่านตาขาว จ.ตรัง ก็พบกับ นางสาวเกสร ชูบาล อายุ 36 ปี อดีตนักกีฬายกน้ำหนักทีมชาติไทย แชมป์ยกน้ำหนักมหาวิทยาลัยโลก อดีตนักกีฬายกน้ำหนักซีเกมส์2546 และอดีตแชมป์นักวิ่งเจ้าลมกรดจากหลายสนาม พร้อมกับกอง เหรียญทอง เหรียญรางวัล หนักนับ 10 กิโลกรัม
เกสร ชูบาล เล่าให้ฟังทั้งน้ำตา ว่าจากความผิดหวังและพายแพ้จากการแข่งขันกีฬายกน้ำหนักครั้งสุดท้าย เมื่อปี 2548 ตนเองก็มีอาการทางระบบสมองและประสาท มีความตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา นอนไม่หลับ มีภาพหลอน ซ้ำๆวนเวียนอยู่ให้หัวอยู่ตลอดเวลา และได้เดินทางกลับบ้านที่จังหวัดตรังเพื่อรักษาตัว ซึ่งแพทย์ตรวจวินิจฉัยพบว่าเป็นโรคเกี่ยวกับระบบประสาทจนถึงขั้นไม่สามารถควบคุมสภาวะจิตใจให้เป็นปกติได้ จากวันนี้ถึงวันนี้ที่เธอมีอาการทางระบบประสาท มา 13 ปี ไม่ได้รับการดูแลเยียวยาจากหน่วยงาน หรือสมาคมไหนเลย
แต่เธอและครอบครับก็ไม่เคยที่จะออกไปร้องขอ ยอมรับกับโชคชะตา กรีดยางเพื่อเก็บเงินเป็นค่ารถเพื่อเดินทางไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลสราญรมย์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี ต่อมายะระหลังๆไม่สามารถเดินทางไปรับยาที่โรงพยาบาลสราญรมย์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี ได้ด้วยสภาวะทางการเงิน เธอจึงขอรับความอนุเคราะห์จากโรงพยาบาลสราญรมย์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี ให้ส่งรายละเอียดการักษาและตัวยา มายังโรงพยาบาลย่านตาขาว จังหวัดตรัง ซึ่งทำให้เธอมีความสะดวกมากขึ้น แต่ก็ต้องขี่รถจักยานยนต์เป็นระยะทางไปกลับกว่า 80 กม.เพื่อมารับยา นอกจากเธอจะป่วยทางระบบประสาทที่ทำให้ระบบจิตใจผิดปกติแล้วนั้นเธอยังเป็นโรคความดันโลหิตสูง เบาหวาน ไม่สามารถประกอบอาชีพได้ ทุกวันนี้ทำได้เพียงช่วยแม่ที่ป่วยด้วยโรคข้อเขาเสื่อม เก็บน้ำยาง
ก่อนหน้านี้เกสรเคยคิดฆ่าตัวตาย ลาโลกกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตของเธอ ด้วยการกระโดดลงบ่อน้ำ วิ่งไปให้รถชน เอามีดมาทำร้ายร่างกายตัวเอง แต่เธอมีแม่ ป้า น้องๆ ค่อยดูแลให้กำลังใจเธอจึงหวนคิดและยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นและจะใช้ชีวิตที่เหลือกับครอบครัว
และทุกวันนี้เธอ มีรายได้จากเข้าถึงสิทธิผู้พิการจาก พมจ.ตรัง ด้วยเบี้ยยังชีพเดือนละ 800บาท และจากบัตรสวัสดิการแห่งรัฐสำหรับผู้มีรายได้น้อย เดือนละ300บาท แต่เธอต้องจ่ายเงินกองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษาที่เธอกู้มา 120,000 บาทแต่เธอก็จ่ายเดือนละ 500บาท ทุกเดือน และเธอยังกล่าวทิ้งท้ายว่า “นักกีฬาก็เหมือนหมาล่าเนื้อ เมื่อไม่สามารถล่าเนื้อได้ก็เหมือนหมาจนตรอกหมดความหมาย”
ทางด้านนางจีราพันธ์ ชูบาล อายุ 59 ปี คุณแม่ของเกสร ชูบาล กล่าวว่า มันคือฝันร้ายที่เกิดกับครอบครัว เพราะเกสร เป็นความฝัน และความหวังของครอบครัว เพราะตลอดเวลาที่เกสรเป็นนักกีฬา เงินทุกบาททุกสตางค์ที่เธอได้รับจากการไปแข่งขันกีฬาจะส่งมาให้ครอบครัว ส่งน้องอีก 3 คนเรียนหนังสือ และเวลาเกสรมีอาการทางระบบประสาทเกสรจะวิ่งไปกระโดดลงบ่อน้ำบ้าง จะวิ่งไปให้รถชนบ้าง เอามีดมาทำรายร่างการตัวเองบ้าน แม่ก็ต้องเฝ้าไม่ให้เกสรอยู่คนเดียว และต้องหาเงินเพื่อเดินทางพาเกสรไปรักษาตัว ทุกวันนี้ไม่คิดอะไรแล้ว ไม่ร้องขออะไรจากใครแล้ว ก้มหน้ายอมรับความจริงที่เกิดขึ้น และจะดูแลเกสรจนหมดลมหายใจของความเป็นแม่
ล่าสุดเมื่อวันที่ 1 กันยายน 2561 นายสมบูรณ์ อุทัยเวียนกุล สมาคมกีฬาปีนหน้าผาเเห่งประเทศไทย เดินทางไปเยี่ยมเกสร ชูบาล และครอบครัว เพื่อรวบรวมข้อมูลเพื่อขอทุนสวัสดิการนักกีฬาจากกองทุนพัฒนากีฬาแห่งชาติ ต่อไป
โดยนายสมบูรณ์ อุทัยเวียนกุล ได้กล่าวว่า ผมรู้สึกสงสารเธอมากเกสร เป็นคนเก่ง เป็นคนดี เป็นคนที่สร้างชื่อเสียงให้กับวงการกีฬา ให้กับประเทศชาติ แต่สุดท้ายชีวิตเธอมาเป็นแบบนี้ และฝากถึงคนกีฬาพึงสังวรนะครับ “สร้างในสิ่งที่ถูกต้อง ผลผลิตย่อมดีงาม”
