ตรัง จาดกังหัน ไอเดียชาวบ้านสืบสาน ประเพณีงานบุญเดือนสิบ”จาด”การแห่จาดคือการแห่งของกินของใช้เพื่อไปถวายแด่พระสงฆ์ โดยจัดใส่ภาชนะตกแต่งเป็นสำรับ หรือ หฺมฺรับ และถือเป็นสิ่งสำคัญของการงานบุญเดือนสิบ
จาดจะเป็นรูปทรงจำลองศาลาที่มีหลังคา และฐานจะปิดรอบด้วยไม้ครึ่งหนึ่งเพื่อให้สามารถใส่ข้าวสาร อาหารแห้ง ต่างๆ เช่น กระเทียม หอม ข่า ตะไคร้ ขมิ้น พริกแห้ง เกลือ กะปิ น้ำตาล มะพร้าว มัน กล้วย ฯ นอกจากนี้ยังใส่ของใช้และภาชนะต่างๆ เช่น ไม้ขีดไฟ หม้อ ช้อน ถ้วยชาม ยาสามัญประจำบ้าน ธูปเทียน ที่สำคัญ คือขนมพื้นบ้านที่มีการทำขึ้นเฉพาะงานบุญสารทเดือนสิบเท่านั้น เช่น ขนมลา ขนมพอง ขนมบ้า ขนมกง (ขนมไข่ปลา)ขนมดีซำ ทั้งนี้การนำสิ่งของต่างใส่ไปในจาด ก็เพื่อเป็นเสบียงให้แก่บรรพชน หรือญาติพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้ว เป็นการอุทิศส่วนกุศลให้บรรพชน ได้นำกลับไปใช้สอยในนรกภูมิ หลังจากถูกปล่อยตัวมาอยู่ในเมืองมนุษย์ช่วงเวลาหนึ่ง และต้องถึงเวลา กลับไปใช้กรรมตามเดิม
เมื่อมาถึงยุค Thailand 4.0 ลูกหลานก็เกิดไอเดียในการทำจาดใหม่ๆขึ้นมา อย่างกระบวนแห่จาดของชาวบ้านตำบลบางด้วน อำเภอปะเหลียน จังหวัดตรัง ที่วัดควนวิไล หรือวัดส้มเฟือง ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่ที่อยู่คู่กับชาวบ้านอย่างยาวนาน มีจาดรูปทรงแปลกตา ให้เห็นเป็นประจำทุกปี อย่างปีนี้จะมีจาดรูปทรงกังหัน รถตุ๊กๆ หุ่นหนุมาน ภายในสามารถบรรจุขนม อาหารแห้งได้เช่นเดียวกับจาดรูปทรงศาลา หรือรูปทรงเจดีย์
นาย ชำนาญ ศรีสุด อายุ 42 ปี ครูสอนโรงเรียนเอกชน อยู่บ้านเลขที่ 35/9 หมู่ 1 ต.บางด้วน อ.ปะเหลียน จ.ตรัง กล่าวว่าตนเองต้องการให้มีจาดที่แปลกและแตกต่างจากรูปทรงศาลา หรือเจดีย์ เหมือนทุกปี ซึ่งใช้เวลาในการทำ แค่ 2 สัปดาห์ มีความสูงถึง 3 เมตร กว้าง 1.5 เมตร โดยใช้ไม้กระดาน ยางในรถนยต์ และเหล็กเส้น โดยสื่อถึง การพัดพาสิ่งที่ไม่ดีไม่เป็นมงคลออกจากหมู่บ้าน และชุมชนโดยฝากไปกับตายาย
และอีกนัยหนึ่งคือเสมือนเป็นพัดลมให้แก่ตายาย ทั้งนี้แล้วแต่จะคิดหรือจินตนาการ แต่ที่เห็นได้ชัด คือสร้างมาฮือฮ่าให้กับชาวบ้านที่มาร่วมบุญในวันนี้เป็นอย่างมาก ซึ่งในวันนี้มีชาวบ้านมาร่วมงานกว่า 1,000 คน และมีจาดเข้าร่วมแห่ในกระบวน 13 หลังด้วยกัน
