เมื่อเวลา 09.00 น.วันที่ 1 พ.ค. 2562 นางโบว์ (ขอสงวนนามสกุล) อายุประมาณ 50 ปีเศษ ชาวบ้านแม่พริก ต.วังใต้ อ.วังเหนือ จ.ลำปาง ได้เดินทางมาที่ร้านขายของชำภายในหมู่บ้านป่าเหียง ต.วังเหนือ อ.วังเหนือ จ.ลำปาง เพื่อมารับตัวหลานชายชื่อน้องโชกุน หรือเด็กชายสุคล แซ่จือ อายุ 4ขวบ หลังได้รับการประสานจากผู้นำหมู่บ้านว่ามีคนพบน้องโชกุนเดินร้องไห้อยู่ข้างถนนวังเหนือ-ลำปาง เขตบ้านป่าเหียง ต.วังเหนือ อ.วังเหนือ จ.ลำปางและเจ้าหน้าที่ตำรวจสภ.วังเหนือลำปาง เจ้าหน้าที่สมาคมกู้ภัยวังเหนือได้นำน้องโชกุนมาที่ร้านขายของชำดังกล่าว
เมื่อนางโบว์มาถึงเห็นหน้าหลานชายถึงกับปล่อยโฮโผลเข้ากอดหลานทันทีท่ามกลางความโล่งอกของเจ้าหน้าที่ตำรวจ เจ้าหน้าที่สมาคกู้ภัยวังเหนือรวมถึงชาวบ้านที่มาซื้อของที่ร้านของชำพอหลานชายเห็นหน้ายายก็ดีใจอย่างเห็นได้ชัดก่อนที่นางโบว์จะบอกกับหลานชายว่ามาทำไมไกลขนาดนี้ก่อนจะพาหลานชายกลับบ้านทันทีซึ่งจากหมู่บ้านแม่พริก ที่หมู่บ้านป่าเหียงที่น้องโชกุนเดินระยะทางประมาณ 5 กิโลเมตร
นางโบว์ยายของน้องโชกุนเล่าว่า ตอนเช้ามืดที่ผ่านมาหลานชายยังนอนหลับอยู่ พอมาดูอีกทีเด็กน้องโชกุนก็หายออกจากบ้านตนจึงออกตามหา ก่อนจะมีคนมาพบเดินตามถนนดังกล่าวส่วนสาเหตุคาดว่าหลานชายอาจะคิดถึงพ่อกับแม่ แล้วเดินออกจากบ้านเนื่องจากพ่อ แม่เพิ่งกลับไปทำงานที่เบตง หลังก่อนหน้านี้ได้กลับมาเยี่ยมลูกได้สอง-สามวัน ซึ่งต่อนี้ไปตนจะดูแลหลานชายอย่างดีไม่ยอมให้คาดสายตาเด็ดขาด
ด้านเจ้าหน้าที่ตำรวจและเจ้าหน้าที่สมาคมกู้ภัยวังเหนือหลังจากรับแจ้งจากพลเมืองดีว่าพบน้องโชกุนทราบว่าขณะเดินอยู่ข้างถนน น้องโชกุนเดินร้องไห้อยู่ตลอดเวลาจึงรีบแจ้งให้เจ้าหน้าที่ทราบมารับตัว จากการสอบถามน้องโชกุนบอกว่าเดินตามหาพ่อกับแม่แล้วร้องไห้ก่อนที่เจ้าหน้าที่พาไปร้านขายของชำแล้วติดต่อตามหาญาติและทราบต่อมาว่าญาติอยู่ที่บ้านแม่พริก ต.วังใต้ อ.วังเหนือก่อนที่นางโบว์ซึ่งเป็นยายจะทราบข่าวเดินทางมารับหลานชายทันที (เครดิตภาพสมาคมกูัภัยวังเหนือ)
