ไล่พ่อพิการ ญาติหิ้วนอนข้างกรงไก่ วอนขอบ้านที่ดินเก่าคืนก่อนตาย
ที่บ้านหลังหนึ่งใน ต.ละแม อ.ละแม จ.ชุมพร เป็นบ้านกลางสวนปาล์ม ลึกขึ้นไปบนภูเขาสูง พบว่า ที่คอกไก่ข้างบ้าน สร้างเป็นกระต๊อบหลังเล็ก ภายในกระต็อบ มีเพียง ที่นอนมุ้ง และ ของใช้บ้างเล็กน้อย พบ นายสำ (ขอสงวนนามสกุล) อายุ 65 ปี ในสภาพคนพิการ ตั้งอยู่ข้างที่นอน มี นางไพร (ขอสงวนนามสกุล) อายุ 55 ปี ภรรยา ของนายสำ กำลังบีบนวดให้กับ นายสำ สอบถามได้การว่า นายสำป่วยเป็นโรคประจำตัว ด้วยอาการอัมพฤก ร่างกายด้านซ้ายไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ หน้าตาเศร้าหมอง มีน้ำตาคลอตลอดเวลา
จากการสอบถาม นายสำ เล่าชีวิตแสนรันทดให้ ฟังว่า ก่อนนี้เป็น ชาว จ.นครศรีธรรมราช ย้ายมาตั้งรกราก ที่ อ.ละแม จ.ชุมพร ร่วม 40 ปี ตั้งแต่ยังเป็นหนุ่ม อายุ ประมาณ 25 ปี มีลูกจากภรรยาเก่า ใน จ.นครศรีฯ 3 คน เป็นชาย1 คน หญิง 2 คน มาอาศัยอยู่ด้วย นายสำได้พยายามสร้างสวนเกษตร ทั้งปาล์มน้ำมัน สวนยางพารา เนื้อที่ 35 ไร่ ต่อมาเมื่อลูกชายและลูกสาว สองคนแรก เติบโตได้แบ่งที่ดินให้ไปและแยกครอบครัวขายที่ดิน ออกไป อยู่ กทม. และนครศรีฯ เหลือที่ดิน 25 ไร่ ส่วนนายสำอยู่กับลูกสาวคนหนึ่ง ได้ส่งเสียให้เรียนจนจบ แต่กลับมาทำสวนเกษตรที่บ้านของนายสำ ก็ได้แบ่งที่ดินให้ 7 ไร่ เป็นสวนปาล์มน้ำมันเหลือที่ดินเป็นของนายสำเพียง17 ไร่ เป็นที่ดิน สปก. และ ที่ดินที่รัฐอนุญาตให้ทำกิน ต่อมาเมื่อ5ปีที่ผ่านมา ลูกสาวได้แต่งงาน มีสามีได้ลูกสาว1 คน จนกระทั่ง 1 ปี ที่ผ่านมา กองทุนสวนยางพาราได้ประกาศให้โค่นต้นยางพารา ให้มีเงินให้ ไร่ละสองหมื่นบาท ในช่วงนั้น นายสำเริ่มป่วยเป็นอัมพฤก จึงมอบให้ลูกสาวไปดำเนินการเรื่องเงินทดแทนที่ได้จากองทุนสวนยางพารา ทั้งหมด ร่วม 2แสนบาท เมื่อทราบว่าเงินได้รับการอนุมัติแล้ว นายสำ จึงทวงถามจากลูกสาว แต่ได้รับคำตอบว่า เงินทั้งหมด เป็นของลูกสาว รวมถึงที่ดิน ทั้ง 24ไร่ ก็ เป็นของลูกสาวด้วย ทำเอานายสำถึงกับตกตะลึงในคำพูดและพฤติกรรม
นายสำได้พยายามทวงเงินคืนทุกวัน จนเมื่อ 4 เดือนที่ผ่านมา นายสำถึงกับเกือบช็อคหัวใจวาย เมื่อทวงถามเงินอีกครั้ง ครั้งนั้น ลูกสาว ถึงกับประกาศว่า พ่อแก่แล้วสมควรไปอยู่วัด ร่างกายก็พิการไม่สมควรอยู่ในบ้าน หลังจากวันนั้น ลูกสาว สามีและ หลานสาวนายสำก็พากันแยกวงกินข้าว เหลือเพียงเศษอาหารให้นายสำกินไปวันๆ นายสำได้แต่นั่งดู คนเหล่านั้นมีความสุขท่ามกลางน้ำตาที่แอบไหลในความอกตัญญูของลูกสาวคนนี้ จนกระทั่ง นางอำ (ขอสงวนนามสกุล) อายุ 71 ปี พี่สาวนายสำ ซึ่งมีบ้านห่างไป ราว 1 กม. ได้มาพบเห็นสภาพของนายสำ ที่ถูกทอดทิ้ง ให้อยู่อย่างสกปรกมอมแมม ร่างกายเหม็นทั่วบริเวณ ผอมโซ เมื่อสอบถามลูกสาวนายสำ กลับได้พบแต่คำพูดไล่นายสำออกจากบ้านทุกครั้ง ที่สำคัญคือไม่เคยให้ข้าวให้น้ำกิน ทำให้พี่สาวที่แก่ชราร่างกายทรุดโทรม เดินหลังงอ ต้องเดินเท้าเอาข้าวน้ำ มาส่งให้กินวันละ2 มื้อ ตลอด4เดือนที่ผ่านมา แต่เมื่อพบว่า นายสำไม่ได้รับการดูแลแม้แต่น้อย จึงให้หลานชายไปอุ้มมาไว้ ที่บ้านพี่สาว แต่เนื่องจากในบ้านของพี่สาว มีลูกหลานอยู่จำนวนมาก มีแต่บริเวณคอกไก่ชนที่มีห้องเก็บของว่าง จึงต้องนำร่างนายสำไปไว้ในห้องเก็บของ หาที่นอนมุ้งมาให้นายสำพอได้หลับนอน แต่ต้องคลานไปห้องน้ำด้านหลังบ้าน สร้างความเวทนา แก่ชาวบ้านที่พบเห็น
ญาตินายสำได้ไปร้องต่อศูนย์ดำรงธรรม จ.ชุมพร เมื่อสองเดือน แต่ เรื่องก็เงียบ ไม่ได้รับความสนใจ จึงมีผู้แนะนำให้ไปแจ้งผู้สื่อข่าว นายสำกล่าวว่า ต้องการเพียงบ้าน ที่ดิน ที่ตนเอง เป้นผู้สร้างมาตั้งแต่ยังหนุ่มคืน เพื่อไว้อาศัยอยู่ตอนแก่ชราก่อนตายเท่านั้น ส่วนที่ดิน ที่เคยแบ่งให้ก็ ยังแบ่งให้ ลูกสาวเหมือนเดิม อีกทั้งอยากขอให้ลูกชายและ ลูกสาว ที่ไม่เคยมาเยี่ยมเยียนตนนเองเลยในรอบ2 ปีที่ผ่านมา ให้มาดูใจพ่อก่อนตายสักครั้ง”
