นครพนม – วันที่ 27 กันยายน 61 นายอนุชา วรัญญูสุธน หัวหน้าหน่วยกู้ภัยสว่างนาวา จุดเมืองนครพนม ได้รับการร้องทุกข์ทางโทรศัพท์จาก นางสาวจำนง (สะแด๋ว) ไตรมีแสง อายุ 33 ปี อยู่บ้านเลขที่ 32 หมู่ 23 บ้านหนองเดิ่นพัฒนา ต. บ้านผึ้ง อ.เมือง จ. นครพนม ว่าตนเป็นผู้พิการครึ่งท่อนจากอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์ล้มคว่ำ ขยับขาไม่ได้ ขณะนี้ประสบปัญหาด้านที่พักอาศัย และเครื่องอุปโภคบริโภคที่ใช้ในชีวิตประจำวัน จึงอยากให้ทางกู้ภัยสว่างนาวาฯให้การช่วยเหลือ และเป็นสื่อกลางไปยังผู้ใจบุญ ที่มีจิตเมตตาสงสารในชะตากรรมชีวิตของตน
หลังจากได้รับเรื่องชุดทีมกู้ภัยสว่างนาวาฯ ประสานกับนักข่าวประจำจังหวัดฯลงพื้นที่พิสูจน์ข้อเท็จจริง พบบ้านเลขที่ดังกล่าวเดิมเป็นบ้านไม้ยกสูง ภายหลังต่อเติมหลังบ้านด้วยอิฐบล็อคขนาดกว้าง 2 เมตร ยาว 3 เมตร หลังคาต่ำเกือบชนหัว ซึ่งใช้เป็นที่พักของนางสาวจำนงหรือสะแด๋ว มีที่นอนเก่าๆ ใกล้กับห้องน้ำโล่งไม่มีฝาปิดบัง โดยสภาพของ น.ส.สะแด๋ว พิการท่อนล่าง ต้องใส่ถุงปัสสาวะตลอดเวลา อีกทั้งยังมีแผลกดทับที่บริเวณสะโพกทั้งสองข้างอีกด้วย พร้อมกับเปิดเผยว่าฐานะทางบ้านยากจน เรียนจบแค่ชั้น ป.6 กระทั่งปี 2547 ตอนนั้นอายุ 18 ปี ก็ออกไปทำงานเป็นพนักงานเสริฟอาหาร เพื่อช่วยเหลือครอบครัว
ขณะขับรถจักรยานยนต์ไปทำงาน เกิดฝนตกหนักทำให้มองไม่เห็นทาง จึงเสียหลักตกถนน นอนสลบไม่รู้สึกตัวที่โรงพยาบาลหลายวัน หลังฟื้นขึ้นมาก็ทราบจากแพทย์ว่าตนเองต้องกลายเป็นผู้พิการตลอดชีวิต เนื่องจากกระดูกสันหลังเคลื่อน เคยคิดสั้นจะฆ่าตัวตาย เพราะไม่อยากตกเป็นภาระของครอบครัว แต่ได้รับการเยียวยาด้านจิตใจจากหนังสือธรรมมะ จึงเลิกล้มความคิดนั้น
และพยายามหางานที่ตนพอทำเลี้ยงชีพได้ ต่อมาเกิดแผลกดทับบริเวณสะโพกทั้งสองข้าง จึงต้องล้างแผลทุกวันเพื่อไม่ให้แผลติดเชื้อ ปัจจุบันต้องอาศัยอยู่กับพ่ออายุ 68 ปี เพียงลำพังเท่านั้น มีรายได้ประทังชีวิต จากเงินผู้สูงอายุเดือนละ 600 บาท กับเงินผู้พิการเดือนละ 800 บาท รวมเป็น 1,400 บาท สิ่งที่ตนต้องการตอนนี้คือข้าวสารอาหารแห้ง ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ และอยากได้ห้องพักที่มิดชิด หลังคาที่สูงกว่านี้
ปัจจุบันเวลาหน้าร้อนก็จะร้อนมาก หรือมีลมฝนจะสาดจนที่นอนเปียก ถึงหน้าหนาวก็จะหนาวสุดขั้ว วิงวอนผู้ใจบุญช่วยเหลือ บัญชีธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร(ธกส.) สาขาเรณูนคร เลขบัญชี 020133827736 นางสาว จำนง ไตรมีแสง หรือจะโทรสอบถามรายละเอียดที่ 091-0742034 “สิ่งที่กังวลที่สุดคือ ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าหากพ่อเป็นอะไรไปอีกคนตนจะอยู่อย่างไร” น.ส.สะแด๋วกล่าว
