ชื่นชมกู้ภัยในชุดนักเรียน ปั๊มหัวใจช่วยผู้ประสบอุบัติเหตุ
กล้องวงจรปิดบันทึกนาทีชีวิต ขณะรถจักรยานยนต์พ่วงข้างกำลังขับมุ่งหน้าไปสี่แยกไฟแดง จู่ๆ มีรถกระบะขับตามหลัง ชนท้ายเข้าอย่างแรง ระหว่างนั้นได้มีนักเรียนชายในเครื่องแบบเข้าไปช่วยปั๊มหัวใจผู้ประสบเหตุอย่างมุ่งมั่น เป็นที่น่าชื่นชมของผู้คนที่สัญจรผ่านไปมา ก่อนที่ทีมใหญ่ของหน่วยกู้ชีพจะตามมาสมทบ
ซึ่งเหตุการณ์นี้เกิดช่วงเวลา 18.30 น.วันที่ 29สิงหาคม 2567 ร้อยเวรสอบสวน สภ.โพนทอง ได้รับแจ้งว่ามีอุบัติเหตุ รถกระบะเฉี่ยวชนรถจักรยานยนต์พ่วงข้าง บนถนนร้อยเอ็ด-โพนทอง ก่อนถึงสี่แยกไฟแดง ว.อุดร ตำบลแวง อำเภอโพนทอง จังหวัดร้อยเอ็ด ทีมกู้ภัยอโสกโพนทอง แบะอาสาสมัครกู้ภัยเจ้าปู่กุดเป่งรีบเดินทางไปช่วยเหลือ
จุดเกิดเหตุ เป็นบริเวณถนนขาเข้าโพนทอง ก่อนถึง 4 แยกไฟแดง พบรถถกระบะ 4 ประตู โตโยต้ารีโว้ สีดำ ทะเบียน 2 ขภ 262 กทม. จอดคร่อมอยู่เกาะกลางถนน สภาพด้านหน้ารถมีรอยเฉี่ยวชน ได้รับความเสียหาย ใกล้กันพบรถจักรยานยนต์ ฮอนด้าเวฟ สีน้ำเงิน-ดำ แบบพ่วงข้าง สภาพด้านท้ายรถถูกชนพังยับ มีผู้ได้รับบาดเจ็บเป็นหญิง อายุ 50-60 ปี หมดสติ ไม่มีชีพจร ซึ่งมีนักเรียนชาย สวมเสื้อสะท้อนแสงกู้ภัยช่วยทำการ CPR เพื่อทำการฟื้นคืนชีพด้วยความชำนาญอยู่ก่อนหน้าแล้ว ก่อนที่ทีมกู้ ชีพอโสก อาสากู้ภัยเจ้าปู่กุดเป่งและรถฉุกเฉิน รพ.โพนทอง จะตามมาให้การช่วยเหลือปฐมพยาบาล และเร่งนำส่งโรงพยาบาลโพนทอง แต่อย่างไรก็ตามผู้สื่อข่าวได้รับรายงานภายหลังว่าผู้บาดเจ็บรายดังกล่าวทนพิษบาดแผลไม่ไหวเสียชีวิตในเวลาต่อมา
เบื้องต้นพนักงานสอบสวน สภ.โพนทองได้ตรวจสอบจุดเกิดเหตุ เพื่อสอบสวนพยานแวดล้อมและถ่ายภาพในจุดเกิดเหตุ เพื่อลงบันทึกประจำวันไว้เป็นหลักฐาน หลังจากนี้จะได้ตรวจสอบภาพจากกล้องวงจรปิด ดำเนินการตามกฎหมายต่อไป
ล่าสุดบ่ายวันที่ 30 สิงหาคม 2567 67 ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่ไปยังโรงเรียนโพนทองพัฒนาวิทยา ตำบลสระนกแก้ว อำเภอโพนทอง จังหวัดร้อยเอ็ด เพื่อตามหานักเรียนอาสากู้ชีพ ก่อนจะพบกับ นายโชคชัย ศรีบัวเทพ น้องเป๊ก อายุ 16 ปี นักเรียนชั้น ม.4 เล่าให้ฟังว่า เหตุเกิดช่วงหลังเลิกเรียน ตนกำลังเดินทางไปเปลี่ยนชุดนักเรียนออกเพื่อไปเข้าเวรอาสาสมัครกู้ภัยเจ้าปู่กุดเป่ง ก็ได้ยินวิทยุแจ้งว่ามีอุบัติเหตุที่สี่แยกไฟแดง ว.อุดร จึงได้ขับขี่รถจักรยานยนต์ไปกบเพื่อนอาสาสมัครตรวจสอบจุดเกิดเหตุ พบผู้ได้รับบาดเจ็บเพศหญิง นอนหมดสติ ไม่มีชีพจร จึงเข้าทำการ CPR เพื่อฟื้นคืนชีพเบื้องต้นรอทีมรถพยาบาล ซึ่งตนเคยผ่านการฝึกมาแล้ว เมื่อเจอเหตุการณ์ต้องรีบช่วยเหลือทันทีตามสัญชาตญาน หลังได้มีการส่งต่อไปยังโรงพยาบาลแล้ว แต่มาทราบภายหลังว่าผู้บาดเจ็บรายดังกล่าวเสียชีวิต ตนก็ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวผู้ประสบเหตุด้วย
ซึ่งตนเองก็เป็นอาสากู้ภัยมาประมาณ 2 ปีแล้ว ปกติหลังเลิกเรียนก็จะไปร่วมเข้าเวรที่หน่วยกู้ภัยเป็นประจำทุกวัน เพื่อออกช่วยเหลือผู้ป่วยหรือผู้บาดเจ็บในเขตพื้นที่รับผิดชอบ ซึ่งตนรู้สึกว่าการได้ช่วยเหลือคนก็ถือว่าเป็นการได้ทำบุญ และอยากต่อยอดในการศึกษาต่อในด้านแพทย์พยาบาล เพื่อนำเอาความรู้มาช่วยชีวิตคนต่อไป
